dinsdag 28 februari 2017

In een kast tot later


.
in een kast tot later
Haar stemmetje vroeg haar waar naartoe
ze wandelde dezelfde weg als elke dag
ze wist waarheen maar niet waarom 
alleen dat het een cirkel was  

en dat ze, als ze stil stond, zag
dat alles wat veranderd was
hetzelfde was gebleven  

het was de herfst die had verkleurd
wat volgend jaar weer groen zou worden
de winter die haar tijdelijk bevroor 

tot ze opnieuw ontdooide
en aankwam waar ze ooit begon
waarna ze zichzelf voorzichtig samen plooide  

en bewaarde in een kast tot later. 
 

© bert deben
Hengstdijk, maandag 25 januari 2016.

Beeld: Lotta Blokker, Hours, 2009, bronze, 34 x 62 x 127 cm

gedicht werd gepubliceerd in jaarbundel 'De mooiste van 2017' van Poëzieclub Eindhoven  
 

8 opmerkingen: