vrijdag 7 juni 2013

In het voorbijgaan van de tijd ...


                                                                                       foto: 'Never lonely' © bert deben - Berlin 2011 





















Ik doe in 't leven steeds meer samen
met mensen die er niet meer zijn
ik praat met hen en noem hun namen
en drink met hen dezelfde wijn  

een zelfde bier op een terras
of wandel langs dezelfde wegen
alsof het net als vroeger was
daar kom ik dan mezelf ook tegen  

in het voorbijgaan van de tijd
de man die ik misschien zou zijn
als alles anders was geweest
van vroeger leed tot later spijt  

maar toch in liefde nog het meest
als ik met hen in mij verdwijn. 
 

© bert deben
Antwerpen, vrijdag 7 juni 2013,
alleen op een terras in de stad na de afscheidsdienst voor Bob.


Werd gepubliceerd in 'Nostalgie' een selectie uit inzendingen 
voor de 5de Hillegomse Poëziewedstrijd, Artbooks 2014 
en nov. 2022 in literair eenmansschrift De Vos jg 11 nr 27 

20 opmerkingen:

  1. Een schitterend, gevoelig gedicht waarbij ik veel van mezelf terugvind. Mijn leven is nog drukbevolkt door zij die er niet meer zijn, ik praat en wandel en leef nog vaak met hen.

    'maar toch in liefde nog het meest
    als ik met hen in mij verdwijn'
    woorden die troosten en helen
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het beschrijft de stemming waarin ik thans verkeer- mooi Bert <3

    BeantwoordenVerwijderen
  3. aangrijpend en bijzonder mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, ik ook. Steeds meer samen alleen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. je woorden vloeien als koel helder water - knap hoe eenvoudig en wijs je het wezen vat in ritmische taal

    BeantwoordenVerwijderen
  6. mooi....dit gevoel is niet vaak "bewoord"...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Prachtig, ontroerend gedicht

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi Bert,je blijft verrassen,of toch niet

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je schrijft misschien niet voor de eeuwigheid, maar steeds opnieuw is je taal, je lied van sprekende waarde, jaar na jaar na jaar. Wat een kracht, Bert.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een prachtig schrijven....ontroerend

    BeantwoordenVerwijderen
  11. En weer opnieuw raakt het, alsof ik het voor het eerst las.

    BeantwoordenVerwijderen