donderdag 21 november 2013

Wandeling met vader

.
 .
Wandeling met vader
.
Korte klim met hoge sparren
zon die door de wolken kijkt
winterweer, maar niet dat barre
wandelschoenen door het slijk  
 
zwijgend stap ik met mijn vader
door het groene niemandsland
komen wij in stilte nader
reiken wij elkaar de hand 
 
elke afstand wordt doorbroken
afkeer is hier niet van tel
wat wij voelen is natuur  
 
als er niets wordt uitgesproken
en ik maar geen vragen stel
staat er tussen ons geen muur. 
 
 
© bert deben
Medebach, Duitsland, 14 februari 2002.  
 

 
werd gepubliceerd in gedichtenbundelNatuurlijk’, een selectie uit inzendingen
voor de 4de Hillegomse Poëziewedstrijd, Artbooks 2013
en in Zizo magazine (zie foto boven) nr 134, april 2016.
 

10 opmerkingen:

  1. stille ontroering
    een prachtgedicht
    xje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geen vragen stellen, doen we niet genoeg. En toch ontdekken we dan zelf de waarheid. Aangrijpend, Bert.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar blijft het dan niet aan oppervlakte? Of is dat genoeg of dat wat mogelijk is moet tevreden stellen?. Ik antwoord in een dergelijke situatie met dat laatste en stel de vragen alleen in mijn eigen hoofd..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Komt hard maar ook weer warm hier binnen
    als haar hersencellen beginnen
    te takelen en die gaan naar af

    Geen wandeling die mogelijk kan lijken
    en ogen die in ijlte kijken
    wat is het leven mooi als straf...

    BeantwoordenVerwijderen