maandag 7 september 2015

Een heel klein ikje

 .









Een heel klein ikje  

Op reis in mezelf kom ik een
heel klein ikje tegen – het is
als altijd heel verlegen en
zegt niet veel, alleen ‘hallo’  

het wacht wat af of grote ik
terug zal knikken en bedenkt
dat alles toch nog redelijk
goed gekomen is met ons, het 

bemerkt dat ik tevreden ben en 
vooral ook fier – het heeft dat
altijd willen zijn: wie het was  

maar toen was het nog klein en
de tijden nog niet rijp – het hoopt
dat ik voor altijd mezelf 
zal mogen blijven. 
 

© bert deben
Winterberg, maandag 07 september 2015.
 
 

15 opmerkingen:

  1. wat een mooie reis...
    met een alleszeggend prachtig einde!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Supermooi, Bert! Een heel wijs ikje ook, eigenlijk.

    Liefs,
    lieva

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het ikje, jezelf zoals je altijd zou willen zijn, dat is mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat kleine ding is een dichter geworden, het is goed met hem gegaan, tevreden mag ie zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat mooi dat klein ikje..
    Zo mooi Bert ‘wat is dat klein ikje een grote dichter geworden 😘👏
    Proficiat Bert ‘ zo blij u telkens te lezen. Dankjewel!
    👍👍❤️🎵🎵

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het ikje

    niet groot en sterk
    maar klein en wijs.
    Het leeft er voort
    in de schaduw van het groot ...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Kleine ikjes en ukjes worden groot, worden zichzelf, met en dankzij de andere. ✍️👌

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bijzonder origineel , Bert!…

    BeantwoordenVerwijderen