zondag 8 februari 2015

Twee zonnen - Maria Barnas


Twee zonnen  

.
Wanneer ik ga slapen ligt de zee nog steeds beneden
en altijd is de zon mij voor.  

Ik sta bij een uitsnede
van donker water en later ben ik bij de boten  

met zeilen wit zo licht als opgeluchte stemmen
en tussen schaterende meeuwen weleens opgetogen.  

Maar in de ring die ik kreeg sta ik scheef
naast een datum.  En ik zie hem in de verte
gaan, met een zon.  Slordig herhaald in het raam.  

Hij noemt mij Bloem.  Ook wel Lente, Sexy, Liefste,
Liefde, Lief en de laatste tijd steeds vaker
Lieverniet, Neelater, Alsjeblieft.  
 
 
Maria Barnas
uit Twee zonnen (Arbeiderspers, Amsterdam, 2003)
één van mijn absolute favoriete gedichten over de liefde.

 
Meer over Maria Barnas kan je o.a. vinden op:
 

3 opmerkingen: