zaterdag 1 februari 2014

Ik scheur januari van de kalender af

.

Februari dan ...


Ik scheur januari van de kalender af
er werd te veel in nagedacht, te veel
ook niet gevoeld, een mokerslag, ik
wandelde weer verder, twee handen

om mijn hals, ik kneep een oogje dicht
en dacht: het hoort er bij – maar niets
in mij … februari dan, het vriest, het
sneeuwt, de daken dragen last van

te veel aan leemte, alles gaat nog
altijd dood, maar niet meer doder dan
voorheen, het rust, het wacht op wat
het niet meer weet en even lijkt het op

oneindigheid, een alsmaar wachten
op een lente uit een afgelegde tijd.

 
© bert deben 
Antwerpen, dinsdag 31 januari 2012. 

.

16 opmerkingen:

  1. Mooi beschreven. Het voelt als een dood moment...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ...mijn gevoelens verwoord....

    met dank aan Bert Deben....

    Fijn te lezen!

    xje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Voelde ik vandaag ook ! echt mooi, Bert, bedankt XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wachten op de lente
    na de dood.

    Zoiets.

    gr eva

    BeantwoordenVerwijderen
  5. applaus....

    zo beschrijf je dat niets.....

    dank en doekje:)

    Annet x

    BeantwoordenVerwijderen
  6. zéér rakend
    het is wat ik voel
    xje

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Denk aan het zaad voor de Roos.........

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Denk er nu anders over
    Dit gedicht blijft hetzelfde
    in het prettig lopen van
    woorden....

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Prachtig!
    Dat gevoel ken ik ook...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. dat adembenemende wachten in donkere dagen...alweer heel mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Nu weet ik weer waarom ik in de winter niet op mijn best ben, maar...februari is de laatste wintermaand. Het schiet op.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Een prachtig gedicht. Maar je hebt me wel een beetje in verwarring gebracht.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Het lijkt op levend dood Bert,toch kan ik van zo'n gedicht
    genieten.

    BeantwoordenVerwijderen