maandag 2 november 2015

Je stond voor mij

                                                                
                                                                       
                                                                 
Je stond voor mij  
.                   
Je stond voor mij na al die tijd
een schaduw in een schemering
die door een waas heen licht opving
geen onbehagen, niets van spijt  

dat het ooit een keer gebeuren zou
stond lang al vast, we wisten beiden
hoe ijzingwekkend jij kon lijden
en wat er dood was diep in jou  

het maakt niet uit, ik zag jouw pad 
de poort waardoor je was verrezen
en even later weer verdween
al zag ik niets, ik was alleen  

toch wist ik onbetwistbaar dat
het leed in jou nu is genezen. 
 

© bert deben
Vogelwaarde, Allerzielen, 2 november 2013/2015, voor Dirk 
Foto: Late autumnlight to haze © bert deben


16 opmerkingen:

  1. grote ontroering en ook weer zeer troostend
    en ja, het onbetwistbaar weten dat het leed in iemand is genezen maakt zo'n verlies, zo'n afscheid, zo'n gemis draaglijker.
    Dankje Bert voor dit delen... hartverwarmend...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. prachtig en rakend
    en het is een troostend weten...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. heel mooi en zo passend bij Allerzielen
    wat een rijkdom hem nog eens voor jou te weten staan...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. dir raakt me weer
    bijna in tranen....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Reacties
    1. de vraag met de hamer ... ;-)
      maar eigenlijk wel, toch wat Dirk betreft ... het was een weloverwogen keuze waar jaren overheen gingen - ik heb dat leren accepteren ...
      xx

      Verwijderen
  6. Prachtig,rakend,met de jaren wordt alles milder en accepteerbaar

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Er zijn momenten in je leven die je nooit vergeet.
    Prachtig, ontroerend gedicht.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Super mooi Bert !
    Rakend en realiteit !
    🍀😘❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  9. zo mooi en emotievol geschreven ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Leed is ambigu...
    Wiens leed?
    Met het opheffen van het ene leed
    troost een ander eigen leed...
    Ik weet het niet zo goed
    Ook al is dit gedicht bijzonder goed.

    BeantwoordenVerwijderen