woensdag 27 april 2011

Ik zocht nooit echt, ik wou ontdekken

.
 
 
De Weg

 
Ik zocht nooit echt naar wat ik vond
er was gewoon een leven lang
een soort van vreemde samenhang
van wat moest zijn en reeds bestond

en als ik zocht, was het op plekken
waar leven meer een voelen was
geen wegenmap of geen kompas
ik zocht nooit echt, ik wou ontdekken

het lag, denk ik, al klaar voor mij
ik moest het enkel leren zien
en af en toe wat meer doorgronden

het meeste ging ook weer voorbij
ik zocht het nooit, het heeft misschien
veel eerder altijd mij gevonden.

 
© bert deben
vrijdag 05 november 2010, New Zealand, south island, on the road from Queenstown to Te Anau

werd juli 2014 gepubliceerd op gedichtenwebsite 'Bitterkoekjes'

.

28 opmerkingen:

  1. Mooi, en erg herkenbaar! De kunst van het loslaten...
    Ik had er een blog van laatst. Althans, een prent.
    Als je het zo zegt lijkt het zo gemakkelijk, alsof je weet dat je aan de beurt komt met het nummertje dat je trok. Maar zo is het niet. Het is hard werken om zo ver te komen. Voor mij althans.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe meer men het leven in de hand wilt houden, hoe vaker het mis loopt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik was benieuwd wat ik de vorige keer schreef:

    "Het is wel heel mooi geworden; alleen de titel al. Eentje om nog eens te overdenken.

    Dat Was het.

    Nu heb schrijf maar op wat ik toen al dacht. Ik wou dat ik het met je mee kon zeggen, maar ik merk steeds meer dat ik alles moet bevechten. Nu de energie ontbreekt valt me dat zwaar. Maar vecht ik niet dan blijft er niets van me over.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Opeens zit je op de goede weg. Dan is het zaak deze aan te houden en niet weer te verdwalen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. In dit denken voel ik mij thuis ...

    Een rechte lijn bestaat uit punten, we lopen op een stippellijn waar de onderlinge afstanden steeds ruimer worden. Een verlichting is het - op sommige ervan - mijlpalen te kunnen plaatsen ...

    Groet van Ragfijn

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Te moe voor meer woorden maar mooi! Ook in de herkenning die ik vond :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @ Barbara : Het gedicht klinkt inderdaad misschien vanzelfsprekender dan het leven op zich is, maar toch, net het ontdekken en de uitdagingen die op je afkomen durven aangaan maakt het leven interessant. Ik vind het dan vooral rustgevend te beseffen dat het allemaal z’n redenen heeft gehad en dat het mij maakte tot de persoon waar ik nu toch redelijk tevreden over ben …

    @ antoinette : een wijze les – vroeg of laat merk je dat je het toch niet allemaal zelf in de hand hebt, en dan begint pas het echte leven … ;-)

    @ Martin : alsmaar vechten ontneemt ook je energie – af en toe moet je ook los kunnen laten, voor je er aan ten onder gaat – als de boog constant gespannen staat gaat de rek er uit en raken de pijlen ook geen doel meer …

    @ svara : in overgave leven klinkt heel rustgevend …

    @ Zelfstandige : ach ja, af en toe verdwalen maakt het dan ook weer spannend tussendoor … ;-)

    @ Ragfijn : een poëtisch inzicht dat mooi aansluit bij de woorden van svara, waarvoor dank.

    @ Kiezels : te moe en toch nog reageren, een compliment op zich voor de dichter … :-)
    .

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bert mooi beeld; dat van die boog. Een jager pakt zijn boog steeds weer op. Dat betekent niet dat hij altijd jaagt. Ik bedoelde het meer in die zin.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wow mooi!! En zo herkenbaar!!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. het lot ligt klaar en vindt je in je argeloosheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. dit herken ik vanaf de eerste zin.
    je laatste zin is een prachtige wending, die het wonder van het leven lijkt te omvatten, wat nooit kan - heel mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. jij bent 't en je zegt het weer zo raakbaar en mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. zo voel ik het ook
    supermooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. ik wou dat ik dat ook kon...

    Wout

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Na al wat hieraan vooraf gaat krijg ik dit van jou voor m'n 65ste verjaardag toegezonden. Een uitzonderlijk cadeau van universele waarde. Waarvoor dank. Nu nog de paden kruisen. 😉

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. een keer samen een pint gaan pakken moet er toch wel eens in zitten, zeker met dit terrasjesweer ... ;-)

      Verwijderen
  16. Maar zo is het ook, de 'stepping stones'van je leven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. en sinds vandaag er is een belangrijk steentje bij in mijn leven ;-)

      Verwijderen
  17. En een heel klein pluisje.

    BeantwoordenVerwijderen